.:: شانه یخ زده (کپسولیت چسبنده شانه)

1394/07/30-15:58:35 گروه : بیماریهای عصبها، ماهیچه ها و استخوان شانه یخ زده بیماری است که موجب درد و سپس کاهش دامنه حرکتی در مفصل شانه می شود.

توضیحات تصاویر کپسولیت چسبنده – شانه ی یخ زده (Frozen shoulder) سفتی کپسولی در شانه معمولا به عنوان شانه یخ زده یا کپسولیت چسبنده یاد می شود. در اکثر بیماران نمی توان دلیل خاصی برای این سفتی تعیین کرد. این مشکل در زنان بیشتر از مردان و در افراد میانسال و مسن بیش از جوانان دیده می شود. شایعترین زمان آن بین 40 تا 60 سال می باشد. عموما تصور می شود که این بیماران استفاده از بازو را به دلیل دردناک بودن متوقف می کنند. بنابراین حرکت در اثر عدم استفاده کاهش می یابد. اولین شکایت این بیماران مشکل بودن شانه کردن موها، رساندن دست به ناحیه بین دو کتف و رساندن دست به جیب های پشتی است و نیز در شب به هنگام غلتیدن بر روی سمت درگیر بیدار می شوند. درد معمولا در ناحیه خارجی بازو احساس می شود و از یک درد مبهم مداوم تا دردی که تنها در دامنه های محدود حرکات درگیر بروز می کند متغیر است. شروع درد بسیار تدریجی بوده و ممکن است پس ازآسیب کوچک، بی حرکتی طولانی مدت، جراحی قفسه سینه، سکته قلبی یا مغزی، بیماری تیروئید یا بیماریهای خود ایمنی باشد. مقایسه مرحله حاد و مزمن الف. مرحله حاد (سه ماه اول): •    درد تا زیر آرنج کشیده می شود. •    درد شبانه بیمار را بیدار می کند. •    در حرکات پاسیو(غیر فعال) محدودیت حرکت به دلیل درد و اسپاسم عضلانی رخ می دهد اما کلاً محدودیت حرکت کم است. ب. مرحله مزمن (9 تا 15 ماه): •    درد بطور موضعی در ناحیه خارجی بازو وجود دارد. •    بیمار در شب به دلیل درد بیدار نمی شود. •    در حرکت پاسیو محدودیت به دلیل خشکی کپسول است و درد فقط زمانی احساس می شود که کپسول تحت کشش قرار گیرد. •    محدودیت حرکت علامت اصلی است بعد از پانزده ماه محدودیت حرکت به تدریج کاهش می یابد. درمان الف. مرحله حاد: •    تسکین درد و اسپاسم عضلانی به منظور انجام هر چه سریع تر موبیلیزاسیون ملایم •    یخ یا گرمای سطحی یا سایر درمانهای فیزیوتراپی •    حفظ دامنه حرکتی موجود و تلاش جهت افزایش ملایم دامنه حرکتی •    داروهای مسکن یا ضد التهاب برای کاهش درد. در صورت لزوم حداکثر تا سه بار تزریق کورتیکواستروئید در داخل مفصل می توان انجام داد. ب. مرحله مزمن: انعطاف پذیری کپسول مفصلی به ویژه قسمت جلویی باید در این مرحله افزایش یابد. •    اولتراسوند همراه با تکنیک های کششی •    تکنیک های خاص موبیلیزاسیون ج. درمان جراحی در صورت عدم پاسخ به درمان در 6 ماه ممکن است به درمانهای جراحی نیاز پیدا شود.  گردآوری و ارائه مطالب: مهشید عبداللهی، کارشناس ارشد فیزیوتراپی، مرکز جامع توانبخشی دکتر محمودی